Erfgoed van Industrie en Techniek - Vlaams-Nederlands
Tijdschrift, nr. 2002/3
In het kader van de samenwerking tussen Vlaamse en
Nederlandse organisaties voor industriële archeologie, werden
het Vlaamse tijdschrift 'Industrieel Erfgoed' en het
Nederlandse 'Erfgoed van Industrie en Techniek' vanaf begin
2000 samengesmolten tot één gemeenschappelijk
Vlaams-Nederlands tijdschrift.
In Vlaanderen
wordt het nieuwe tijdschrift verdeeld via de Vlaamse Vereniging voor
Industriële Archeologie vzw en is het abonnement inbegrepen in
de prijs van het VVIA-lidmaatschap.
Dit derde nummer van 2002 bevat volgende bijdragen:
- P. DE NIEL: De Rupelstraak 1900-2000, een korte
maar intense 'succes-story'.
'De Rupelstreek is synoniem met baksteennijverheid', deze
woorden sprak de heer A. Kinsbergen - de toenmalige
gouverneur van de Provincie Antwerpen - tijdens zijn rede ter
gelegenheid van de opening van de gewone zitting van de
provincieraad op 1 oktober 1981. Hij had het bij het rechte
eind. We mogen deze uitspraak zonder kans op tegenspraak
gebruiken. Gedurende vele eeuwen - vanaf de 13e eeuw - was de
Rupelstreek veruit het belangrijkste baksteencentrum in
België. Maar er was meer: pantoffel-, diamant- en een
performante metaalnijverheid, cementindustrie, keramiek en glas,
...
- L. VAN NIEUWENHUYSE: Historische bodemvervuiling door
voormalige industriële activiteiten in de 19de en 20ste
eeuw
Sinds de totstandkoming van het bodemsaneringsdecreet op 25
april 1995 bevindt het professionele en wetenschappelijke veld van
de bodemvervuiling in Vlaanderen zich in volle expansie. Het
begrip historische bodemvervuiling omvat alle vervuilingen die
ontstaan zijn voor het bodemsaneringsdecreet in werking
trad. Het artikel geeft een overzicht van de bijdrage
die de historicus kan leveren aan dit onderzoek, van de wijze
waarop dit kan gebeuren, en van mogelijke knelpunten.
- W. RAVESTEIJN: De strijd met de natuur: de beteugeling
van de Sampeanrivier op Oost-Java - vervolg van de bijdrage
die in 2002/2 verscheen
- P. VAN DEN NIEUWENHOF: Wetenschapsarchieven en
industriële archeologie: natuurlijke bondgenoten
Het wetenschappelijk onderzoek heeft zijn neutraal aureool
verloren. Vanuit diverse hoeken moest men erkennen dat de
ontwikkeling van wetenschappelijk onderzoek sterk afhankelijk was
van politieke beliedsfactoren, economische mogelijkheden en
financiële impulsen. Twee jaar geleden pakte Han
Israël uit met het ophefmakende boek 'De Weense
kwakzalver'. Centrale vraag was "Was Freud een
leugenaar?". De weinige feiten die hij aandroeg om zijn
pseudo-wetenschappelijke constructies te staven, waren verzonnen
of gemanipuleerd. Zijn beweringen zijn
onbetrouwbaar. Kortrom: Freud was een kwakzalver. Dat is
de enige mogelijke conclusie na het lezen van de publicatie van
Han Israël. Voor een figuur die velen als een groot
wetenschapper beschouwen en wiens leer op de universiteiten nog
altijd onderwezen wordt, lijkt dat een erg zwaar
oordeel. Nochtans is zulke ontmaskering niet uniek. Denk
bv maar aan de Baltimorecase, de commotie rond koude kernfusie of
de Sokal-affaire.
In al de aangehaalde feiten spelen archieven een belangrijke rol.
Archieven kunnen ons een uniek inzicht geven in de ontwikkeling
van wetenschap, rechniek en nijverheid. Het artikel situeert
recent onderzoek m.b.t. archieven van exacte en toegepaste
wetenschappen in Vlaanderen van na de Tweede Wereldoorlog.
klik
hier om je te abonneren
